Wady zgryzu – konsekwencją przedłużonego używania smoczka!
Smoczek jest to w dalszym ciągu kontrowersyjny temat, który budzi wątpliwości już od wielu lat. Ssanie jest jednym z najważniejszych odruchów z jakim rodzi się dziecko. Odruch ten kojarzy się maluchowi z przyjemnością jaką jest karmienie piersią matki (zaspokajaniem głodu) oraz z bliskością, czułością i bezpieczeństwem. W miarę dojrzewania układu nerwowego odruch ssania powinien zanikać pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia dziecka. W okresie tym u dziecka zmienia się w sposób połykania pokarmu, pojawiają się pierwsze zęby mleczne dzięki którym dziecko może odgryzać i rzuć pokarmy. Ssanie smoczka w tym okresie staje się nawykiem który niesie ze sobą poważne konsekwencje.
Pierwszym z problemów jest tak zwany infantylny sposób połykania. Podczas połykania prawidłowy ruch języka to jego uniesienie do podniebienia. Jeśli dziecko trzyma smoczek, język opada na dno jamy ustnej. Pod językiem gromadzi się ślina, która powinna zostać połknięta w naturalny sposób a niestety język wykonuje tylko ruchy poziome, przód- tył. Podając dziecku smoczek blokujemy prawidłową pracę języka w pozycji pionowej. W konsekwencji obniżona jest pionizacja języka, która niezbędna jest do wypowiadania takich głosek jak sz, ż, cz, dzi, czy też r i l. Długotrwałe stosowanie smoczka powoduje również seplenienie międzyzębowe oraz obniża mięsień okrężny ust, który wpływa na prawidłową wymowę głosek p, b, m czy też ś, ć, dź.
Kolejnym skutkiem wynikającym z długotrwałego używania smoczka są poważne wady zgryzu. Wady te to zgryz otwarty, tyłozgryz lub zwężenie szczęki.
Zgryz otwarty
Nazywany szparą niedogryzową występuje gdy górne i dolne zęby nie stykają się ze sobą tworząc otwartą przestrzeń. Wada zgryzu otwartego powoduje:
- nieprawidłowe ułożenie szczęki i żuchwy;
- problemy z prawidłową wymową, gryzieniem i rzuciem;
- nieestetyczny wygląd twarzy;
- obniżone napięcie mięśni warg.
Tyłozgryz
Charakteryzuje się nie prawidłowym ustawieniem szczęki górnej, która jest wyraźnie wysunięta przed zęby dolne. Dodatkowo może dochodzić do braku kontaktu zębów górnych z zębami dolnymi. Powoduje to zaburzenie rysów twarzy, nieprawidłowe ułożenie warg i uśmiechu.
Ponadto zbyt długie stosowanie smoczka powoduje:
- częste infekcje jamy ustnej;
- próchnicę zębów;
- częstszym o 40% występowaniem zapalenia ucha środkowego.
Niestety odzwyczajenie dziecka od smoczka jest bardzo trudnym wyzwaniem dla samego dziecka jak i jego rodziców. Odruch ssania zanika między pierwszym a drugim rokiem życia, jest to bardzo dobry okres aby spróbować odzwyczaić dziecko od smoczka. Maluchowi w tym okresie łatwiej będzie z niego zrezygnować niż w późniejszym wieku. Przedłużone ssanie smoczka, czyli powyżej drugiego roku życia przekształca się w silny nawyk! Dziecku wtedy dużo trudniej jest z niego zrezygnować. Dlatego drodzy rodzice dla dobra Waszej pociechy warto podjąć tą walkę jak najszybciej!
W klinikach CSK Aldent w Lublinie zajmujemy się leczeniem wad zgryzu u dzieci od 2 roku życia. Na naszej stronie internetowej tutaj znajdą Państwo szczegóły na temat leczenia ortodontycznego.
Zapraszamy do śledzenia naszych profili społecznościowych Facebook i Instagram
CSK Aldent w Lublinie
Biuro Obsługi Pacjenta: 884 644 342
